Worth the Wait-er
by Vermile Fox
“Regular Coke”
"Badtrip naman. Sila tinutulungan ko tas ako hindi? Tsktsk. Kainis."
Hindi naging maganda ang takbo ng araw ni Erwin dahil bukod sa na-miss na nga niya ang quiz nila sa AMAT177 ay ayaw pa siyang tulungan ng mga tropa niyang mag-aral para sa exam nila next week.
Ang nakakatawa pa roon ay pebrero noong mga panahon na iyon. Maraming mga nagkalat na lovers. Puno din ang mga kainan. Di tuloy nya maiwasang mainggit at maging bitter.
Bilang pampagaan ng loob, nakasanayan na ni Erwin na bumili ng sundae upang maibsan ang kanyang kabadtripan. Maswerte naman sya at nakahanap parin sya ng puwesto sa paborito nyang Fast Food Chain matapos umalis ang dalawang matandang nagde-date din. Dahil sa dami ng taong kumakain ay natagalan ang pagdating ng order ni Erwin.
Habang naghihintay at nakikinig ng songs sa kanyang phone, ay may natanaw siyang isang lalaki na tila bago sa resto. Napagtanto niyang may itsura ito kahit sa malayo, di katangkaran ngunit halatang makinis ang kutis at maganda ang pangangatawan. Akala niya nung una ay customer din ito ngunit dahil sa uniporme at tray na bitbit ay natanto nyang ito ay isa rin palang waiter.
Hindi maiwasang mapatitig ni Erwin sa kanyang nakita, at sakto pa nga namang nag-play ang kantang "We belong" ni Toni Gonzaga habang nakatitig sya roon. Naging slow-mo ang lahat ng biglang
-->tumigil ang kanta dahil tumatawag na pala ang kanyang nanay. Sinagot nya ito.
"How Erwin gabi na!! Aba umuwi ka na ha!!" hiyaw ng nanay niyang galit dahil kanina pa ito naghihintay sa bahay.
"Sige po. Eto na nga po oh." ang pagulat na sagot ni Erwin habang inaabot ang supot ng tin-ake out nyang sundae.
Kinabukasan ay pumunta ulit si Erwin sa kainan upang makita ang waiter na kanyang hinangaan. Umorder sya ulit. Yun nga lang, hindi siya pinalad nang iba ang mag-abot sa kanya ng kanyang inorder. Kaya umalis na lamang si Erwin.
"Haaayyy,,,,bukas na nga lang ulit" sabi ni Erwin sa kanyang sarili. Patuloy na lamang siyang naglakad.
"Sir! Sir!!"
Sumigaw ang isang waiter habang hinahabol si Erwin na mistulang hindi naririnig ang hiyaw nito.
"Sir sandali lang po!" hinihingal na ito dahil tila ang bilis maglakad ng binata.
"Sir.."
Nang makalapit ang waiter ay inabot nya ang balikat ng binata, nang biglang...
"Ayyy!!" Pagulat na sagot ni Erwin nang matapon sa kanyang sariling damit ang dala-dala nyang coke.
Hindi makapaniwala si Erwin sa nangyari, at lalong hindi sya makapaniwala na ang dahilan pa nito ay ang kanyang crush na waiter. Gulat na gulat sya at walang masabi sa nangyari.
Pagharap niya ay nabasa niya sa nameplate nito ang katagang "Mart". Ito pala ang pangalan ng gwapong waiter na kanyang ninanais.
"Hala sir sorry po, shit. Hindi ko po sinasadya, sorry po talaga". tugon ni Mart habang sinusubukang punasan ang damit ni Erwin.
Mula sa pagtakbo at pagkatakot nito sa maaring maging reaksyon ni Erwin ay pinagpawisan ito ng todo. Nang umihip ang hangin ay humalo ang amoy ng binata at unti unti itong nalanghap ni Erwin. Agad siyang narakamdam ng kaunting tuwa na may kahalong libog kahit na medyo naiinis pa ito.
Bata pa lamang si Erwin ay alam na niyang mahilig siya sa kilikili ng mga gwapong lalaki lalo na pag pinagpapawisan ito.
Dahil doon, ay hindi nya maiwasang mapasilip sa loob ng sleeves ng uniporme ni Mart nang magkamot ito ng ulo sa pagkataranta. Bahagya namang sumilip mula rito ang kaunting bicep at basang buhok na lalong pang nagpabilis ng tibok ng puso ni Erwin.
"Sorry po talaga sir, iaabot ko lang po kasi sana 'tong sundae nyo, nakalimutan nyo po kasing kunin kanina sa counter...sorry po talaga. Pasensya na po." Pag-aalalang sabi ni Mart sa natapunang customer.
Huminga muna ng malalim si Erwin upang malanghap muli ang pawis nito na ubod ng bango at amoy lalaking lalaki. At saka siya nagsalita na kunwari'y naiinis parin sa nangyari.
"Shit naman oh, sige okay na, mag-ingat ka nalang sa susunod ha.. tsk tsk, buti nalang gabi na, pauwi nako. Sigesige. Salamat." Tugon ni Erwin habang pilit itinatago ang kilig nito. Dahil sa wakas ay kilala na nya ang kanyang crush na waiter at nalaman nya pa na ubod ito ng bango. Super plus points yun sa kanya kumbaga.
"Sorry po ulit sir, sige ho, salamat din po" ang sagot ng waiter at umalis na ito.
Nang matutulog na si Erwin ay hindi maalis sa kanyang isip ang nangyari. Sa kanya'y para itong isang panaginip na lalo pang nagpalakas ng paghanga niya kay Mart. Iniisip nya kung ano kaya ang hitsura ng kilikili nito, nais niya sana itong mahalikan man lang o kaya'y maamoy ng malapitan. Ngunit pano?
“Best served when hot”
Tila naging mapait ang tadhana kay Erwin dahil hindi na ulit nito nakita ang hinangaang waiter sa Fastfood chain na kanyang pinagtratrabahuhan. Nalungkot ito kaya naman pinili na lamang niya na kalimutan ang kanyang paghanga rito.
Hanggang sa makalipas ang isang buwan...
"Ano anak handa ka na ba?! Bilisan mo at bawal tayong ma-late patay ka sa tita mo." sabi ng nanay ni Erwin.
"Opo ma." Tinatamad na sagot ni Erwin.
Big Family Reunion nila noon at nag-hire ng mamahaling caterer ang Tita Anggie nya para sa lahat ng dadalo. Engrande ang selebrasyon. Ginanap ito sa isang mamahaling resort. Hindi makapaniwala si Erwin nang nakita niyang andun si Mart at kasama siya sa mga nagse-serve ng pagkain.
"Shit! nandito sya shit!" Agad na nakaramdam ng matinding kilig at pabugsong libog si Erwin. Bigla siyang napako sa kanyang kinatatayuan. Hindi kailanman nawala sa alaala ni Erwin na matagal na niyang hinihintay at inaasam na makita, maamoy at mahalikan ang kilikili ng binatang hinangaan. But this time, hindi na niya papalampasin ang pagkakataon. Kaya naman bilang isang estudyante rin ng isang sikat na intelektual na unibersidad, ay mabilis agad itong nakaisip ng plano.
Matapos ang event ay nagpaiwan si Erwin sa Resort, sinabing magre-rent nalang daw sila ng mga pinsan nya ng isang cottage at bukas na uuwi. Ngunit ang totoo'y iba talaga pakay ng binata, at iyon ay ang makagawa ng paraan upang matikman ang kilikili ng kanyang ninanais. At iyon ay walang iba kundi ang kabigha-bighaning waiter na si Mart. Dito na niya sinimulan ang kanyang plano.
Pagkalisan ng karamihan ay nagtungo si Erwin sa Resort's Kitchen bilang maaaring naroon si Mart. Sakto namang mag-isa nalang ito dahil nauna nang umuwi ang kanyang mga katrabaho at dahil siya na rin ang naatasang magligpit ng mga kagamitan roon.
Nadatnan ni Erwing abala ang binatang waiter sa pag-aayos. Dahan dahan syang lumapit...
"Uy kuya musta na? naks sipag ah. haha" paunang bati ni Erwin.
"Ay sir, sarado na po yung kitchen, may ipapaluto pa po ba kayo? Hindi na po kasi kami yung assign na catering dito bukas eh." Sagot ni Mart habang isinisilid ang mga kubyertos at iba pang kitchenwares na nagamit sa event.
Erwin: Hahaha, di mo na ba ako tanda?
...
Mart: uh..hindi po sir e, sorry hehe. Bakit po?
Erwin: Coke. Hahaha. (tumingin sa mga mata ni Mart)
Napaisip ito ng saglit.
Mart: Ah! Hahaha. Naalala ko na po... Opo. hehe (medyo natawa siya na nahihiya)
E: Oo ako nga yung natapunan mo ng coke hahaha
M: (Napakamot sa ulo) Pasenya na po ulit sir ah—
E: Wala wala! Haha. joke lang ^^(pabirong sabi ni Erwin) Pero dahil may atraso ka sakin, aba syempre naman kailangan mong bumawi aba, haha
M: (natawa at ngumiti lang), Grabe si sir oh haha. Naku e sarado na po kasi e, ano po bang ipapaluto nyo?
-->Na tila walang muang sa gusto talagang mangyari ni Erwin.
Erwin: Hindi, hindi ako magpapaluto.
Mart: Hindi po kayo papaluto? ah... eh ano pong kailangan ninyo? May natira pa naman pong ulam sa ref sir. Pwede ko pong initin para sa inyo.
E: Ah, e hindi. hindi pagkain.
M: Ah...Sandali lang ho ah, papalit lang po akong damit. Okay lang po ba? Balik din po ako. Mabilis lang po ako pramis. (Naalala nitong kailangan na nitong magmadali dahil gumagabi narin)
Nagtungong C.R. si Mart at inilabas ang kanyang baong pamalit na t-shirt sa bag. Sinundan naman ito in Erwin na kunwari'y magc-cr din.
Habang nakatalikod si Mart ay nagtanggal na ito ng uniporme. Sunod ay hinubad nito ang kanyang t-shirt na panloob. Agad na lumantad ang makinis at makisig nitong pangangatawan. Kitang kita sa repleksyon ng salamin na tumutulo narin ang pawis sa kanyang katawan buhat narin ng trabaho at maging sa mainit na klima. Mula mukha, likod, leeg at pati narin kilikili na lalong nagpatakam kay Erwin.
Pagkahubad ay agad niyang sinabi roon na wag na itong magsuot ng pamalit.
Mart: Ha? Bakit po?
Erwin: Okay na yan mabilis lang naman yung hihingiin ko e. (Nagtungo sya malapit kay Mart)
M: Huh? Ano po ba 'yon sir? (pagtataka nito habang hawak ang pamalit sana nitong t-shirt)
----
E: Yung kilikili mo.
M: (nagulat na natawa) ha? Yung kilikili ko po?
E: Oo. Matagal ko na kasing gustong amuyin at halik halikan yan ih...Dilaan...
*Wala nang pakialam si Erwin sa iisipin ng gwapong waiter dahil ang tagal nya nang hinihintay ito. Ilang beses siyang nagpabalik balik sa resto ngunit wala. Ngayon lang siya nagkaroon ng tunay na pagkakataon. *
Tila nakikiayon ang panahon dahil tamang tama naman at halos sarado na ang establishment at nagsiuwian na ang mga tao.
Hindi makapaniwala ang waiter sa sagot ni Erwin. Nahiya at natawa ito ng kaunti dahil hindi nya alam kung bakit sa lahat ng pwedeng maisip nitong kapalit (gaya ng pera, pagkain o kaya gamit) ay kilikili nya pa ang nakursunadahan ng binata.
Mart: Seryoso po kayo? E diba po marumi at mabaho ito?
Erwin: Ano payag ka ba? (ngumiti ng may kasamang paghamon)
Mart: Hahaha. Medyo kakaiba po yung trip nyo ah haha, sigurado po talaga kayo sir? Haha—Ano pong gagawin nyo?
Erwin: Basta. Pleaaaaaaassseee :) Mabilis lang wag kang mag-alala. (na tila nagpapa-cute na din)
M: Ehh... sige po.... kaya lang sir basa pako ng pawis tsaka baka may amoy na rin po ako ngayon, buong araw rin po kasi kaming nag-cater eh. Baka po—
Hindi na nakapagpigil si Erwin at agad na itong lumapit. Itinaas nito ang isang braso ni Mart at isinubsob ang kanyang ilong sa kilikili nito. Bahagya namang napaatras si Mart sa pagkagulat. Ibababa sana nito ang kanyang kamay sa pagkahiya ngunit mahigpit ang pagkakahawak ni Erwin. Wala na itong nagawa kundi ang magpaubaya at hayaan na lamang ang binata na lasapin ang pag-amoy sa kanyang kilikili.
Matinding pagkahumaling ang naramdaman ni Erwin nang malanghap niya ito. Taglay nito ang lalaking lalaking aroma na nagbigay ng kakaibang ligaya sa kanya. Inamoy amoy nya ito ng paulit ulit. Kanan, kaliwa, kanan,, Nalibugan sya ng husto.
Erwin: Shit Mart ang bango ng kilikili mo... ang sarap...
Ipinagpatuloy nya ang pag amoy dito at saka hinalik halikan ng paulit ulit. Dahan dahan. Sinusulit nya ang bawat paglanghap at paghalik dito dahil hindi nya alam kung mauulit pa ba ito.
Dahil basang basa pa rin ito ng pawis, agad dinilaan ni Erwin ang mga buhok nito. Sinipsip at nginuya nguya niya ang bawat hibla. Lahat, walang nakaligtas sa kilikili ni Mart. At dahil sa mainit rin doon, patuloy lang ang pagtulo ng pawis sa mga kilikili nito na siya namang lalong nagpasaya at nagpalibog kay Erwin.
Walang tigil na pag amoy at pagdila ang ginawa ni Erwin sa mga kilikili ni Mart, na bagamat medyo nakikiliti ay nalibugan narin ito sa sarap ng ginagawa ng binata. Dahil doon, ay di niya naiwasang mapaungol sa kakaibang sarap na nararamdaman.
Mart: uhhhhh.....shit sir ang sarap ng ginagawa nyo...Hhhh...
Erwin: (natuwa) May humimod na ba ng mga kilikili mo dati?
M: wala pa po. kahit sa mga dating girlfriend ko wala rin po,,
E: (Lumipat sa kanang kilikili)
M: uhh...sir sorry nga po pala uli dun sa nangyari....
E: (nginitian lang nito si Mart at nagpatuloy na muli... Sinunod naman nito ang pagsuso sa dibdib binatang waiter halos kanina pa walang laban sobrang sarap.
Mart:shit...hhh... (napapahalinghing narin ito)
Inabot ng 2 oras ang pagpapaligayang ginawa ni Erwin kay Mart. Bagamat buong araw ang pagod nito sa trabaho, sulit naman ito dahil sa panibagong masarap na karanasan. Na-relax sya ng sobra at nasarapan.
Sa sobrang sarap ng pangyayari ay ni-lock nila ang pinto at parehong ipinagpatuloy ang pagpapaligaya sa isa't isa. Hindi makapaniwala si Erwin sa nangyayari at para siyang nasa langit sa saya.
Nang matapos ay ibinigay ni Mart ang kanyang contact number kay Erwin in case na makursunadahan ulit nitong pasayahin ang kanyang katawan. Hindi makapaniwala si Erwin sa positibong pagtugon ni Mart at nagpasalamat ito ng todo.
Di nagtagal ay naging mabuti rin silang magkaibigan. Higit pa rito ay hindi narin naiwasang mahulog ang loob ni Mart kay Erwin dahil sa kakaibang ligayang naibibigay nito sa kanya na kahit kailanman ay hindi niya naranasan sa iba.
- - - - - - -
Nang makausap at makamusta ko si Erwin ay masayang masaya na daw talaga sila ni Mart ngayon. At naging theme song pa nila ang "We belong".
Diko maiwasang matawa at matuwa narin para sa kanila :)
"2 years na kami. Hehehe" kinikilig na pagsagot ni Erwin.
"Salamat sa coke!! Hahahaha" dagdag pa niya.
-Wakas-
